1- دیابت:

دیابت یکی از شایع ترین بیماری های ناشی از اختلالات متابولیکی می باشد (14). اگر بدن انسولین کافی تولید نکند یا انسولین ترشح شده به درستی مصرف نشود فرد دچار بیماری دیابت شده است. انسولین هورمونی است که قند خون را تنظیم می کند (2، 4 و20). اگرچه دلیل ابتلا به دیابت مشخص نیست اما عواملی مانند چاقی و کم تحرکی ممکن است در بروز دیابت نقش داشته باشند (14).

2- انواع دیابت:

انواع مختلفی از دیابت وجود دارد: دیابت نوع 1، دیابت نوع 2 و دیابت حاملگی(20).

2-1- دیابت نوع 1

دیابت نوع 1 یا دیابت وابسته به انسولین اغلب در کودکان و نوجوانان دیده می شود و علت آن از بین رفتن سلول های مولد انسولین پانکراس است (4). کنترل دیابت نوع 1 با تزریق روزانه انسولین امکان پذیر است. علت دیابت نوع 1 شناخته شده نیست و در حال حاضر نمی توان آن را پیشگیری کرد. علائم این بیماری شامل دفع بیش از حد ادرار (پر ادراری)، تشنگی، گرسنگی دائمی، کاهش وزن، تغییرات بینایی و خستگی است. این علائم ممکن است به طور ناگهانی رخ دهد (2).

2-2- دیابت نوع 2

دیابت نوع 2 (غیر وابسته به انسولین یا دیابت بزرگسالان) هنگامی رخ می دهد که بدن دیگر انسولین کافی تولید نکند، یا برای استفاده از انسولینی که می سازد دچار مشکل شود، که باعث بالا رفتن قند در خون می شود. در طول زمان، این امر باعث صدمه زدن به عروق خونی و عصب ها می شود و می تواند به عوارض جدی منتهی گردد. انتخاب یک شیوه زندگی سالم تر می تواند به جلوگیری یا کنترل دیابت نوع 2 کمک کند و بطور محسوسی خطر بیماری قلبی و سکته مغزی را در شما کاهش دهد (20). علائم دیابت نوع 2 شبیه دیابت نوع 1 است، اما اغلب خفیف تر و کم رنگ ترند. در نتیجه این بیماری ممکن است چند سال پس از شروع تشخیص داده شود، و زمانیکه عوارض آن بوجود آمده است (2). تشنگی غیر عادی، تکرر ادرار، تغییر وزن بدون برنامه ریزی (چاق یا لاغر شدن)، خستگی مفرط یا کمبود انرژی، تاری دید، عفونت های مکرر و یا در محدوده زمانی معین، بریدگی و زخم هایی که دیر خوب می شوند، سوزن سوزن شدن یا بی حسی در دست ها و پاها، مشکل در نعوظ از جمله علائم دیابت نوع 2 می باشند (20).

چنانچه یک یا تعداد بیشتری از موارد زیر درباره شما صدق کند، ممکن است در معرض خطر بروز دیابت نوع 2 باشید: پیش- دیابت، وزن زیاد یا چاقی، سن (افراد 40 سال یا بالاتر در معرض خطر بیشتری قرار دارند)، فشار خون بالا، نداشتن فعالیت بدنی، سابقه دیابت در خانواده، عضوی از جمعیت های قومی از جمله آسیای جنوبی، آسیای شرقی، افراد بومی و سیاه پوست و دارای سابقه دیابت حاملگی (20).

2-3- دیابت حاملگی

دیابت حاملگی، هایپرگلیسمی است با مقدار قند خون بالاتر از حد نرمال، اما پایین تر از مقدار تشخیص دیابت، و در دوران بارداری اتفاق می افتد (2).

چنانچه هر یک از این علائم گفته شده دیابت در شما وجود دارد، بهتر است به پزشک مراجعه کنید. کنترل صحیح می تواند از بروز دیابت جلوگیری کرده و عوارض مربوط به این بیماری را به تأخیر بیندازد.

3- دیابت چه عوارضی را به دنبال دارد؟

این بیماری از جدی ترین مشکلات تهدیدکننده سلامت در اغلب کشورها می باشد. امروزه به علت طیف گسترده عوارض غیر قابل برگشت این بیماری از جمله: نارسایی کلیوی، بیماری های قلبی-عروقی، آسیب های عصبی، قطع عضو، از دست دادن بینایی، سکته مغزی و زخم های دیابتی (زخم پای دیابتی)، درمان این بیماری در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه به شدت دارای اهمیت می باشد (14).

در ذیل به اختصار به برخی از عوارض دیابت می پردازیم:

3-1- بیماری های قلبی-عروقی

حدود دوسوم افراد مبتلا به دیابت در اثر بیماری های قلبی جان خود را از دست می دهند. اگر فردی دیابت داشته باشد احتمال سکته قلبی او تا 4 برابر بالا می رود. رگ های خونی در بیماران دیابتی در اثر ایجاد پلاکت ها تنگ می شوند، جریان خون کاهش پیدا می کند و خون لخته می شود.

1-1- آسیب های کلیوی

اگر به مدت طولانی دچار بیماری دیابت باشید خطر ایجاد بیماری های مزمن کلیوی از جمله نارسایی کلیوی زیاد می شود. کنترل دیابت، کلسترول و فشار خون باعث کاهش بیماری های کلیوی می شود.

1-2- از دست دادن بینایی

مویرگ های خونی، اکسیژن و مواد مغذی را به شبکیه چشم می رسانند و افزایش قند خون باعث تخریب این رگ های کوچک می شود. به این تخریب که در بیماران دیابتی اتفاق می افتد رتینوپاتی می گویند که باعث از دست دادن بینایی می شود.

1-3- عوارض عصبی

با عدم کنترل دیابت و گذشت زمان قند خون بالا می رود و به اعصاب فرد بیمار آسیب وارد می کند که برگشت ناپذیر می باشد و علائم آن شامل سوزش، بی حسی ، درد و گز گز کردن دست و پاها است.

1-4- زخم های دیابتی :

یکی از مشکلات عمده ی بیماران دیابتی، افزایش حساسیت به عفونت های باکتریایی و ایجاد زخم می باشد، اکثر زخم های دیابتی در پایین پا بوجود می آیند. این عفونت ها باعث بروز زخم هایی با بهبودی سخت می شود که محلی برای ورود پاتوژن ها و یکی از دلایل بستری شدن بیماران دیابتی می باشد. ریشه کن کردن این عفونت ها معمولا دشوار است و گاهی منجر به قطع عضو پا می شود. استافیلوکوکوس اورئوس شایع ترین پاتوژنی است که منجر به عفونت های دیابتی می شود (18). همچنین در بیماران دیابتی تخریب اعصاب می تواند حس پا را از بین ببرد و سخت شدن عروق خونی باعث کاهش جریان خون به پاها شود. در نتیجه روند بهبود و بازسازی زخم دیابتی با مشکل روبرو خواهد شد.

2- زخم پای دیابتی:

زخم پای دیابتی یکی از شایع ترین علل بستری شدن بیماران دیابتی و از جدی ترین مشکلات تهدید کننده سلامت بیمار می باشد. زخم های دیابتی عواقب اقتصادی عمده ای برای جامعه، بیماران دیابتی و خانواده هایشان دارند. همچنین درمان آن ها در سراسر جهان پرهزینه است و باعث بستری شدن طولانی مدت بیمار و نیز در برخی موارد قطع عضو در اندام تحتانی می شود. در آمریکا یک مورد از هر 5 زخم دیابتی، به قطع عضو منتهی می شود (1، 9 و15). اغلب زخم های پا در بیماران دیابتی عفونی شده و پیشرفت بالقوه ای به سمت سلولیت دارد و اگر به سرعت و به طور مناسب درمان نشود، منجر به عفونت خون و گانگرن شده و در نهایت باعث قطع عضو می گردد (6 و16). گانگرن اصطلاحی است که در توافق نامه بین المللی در مورد زخم پای دیابتی گفته شده، و به عنوان یک نکروز پیوسته پوست و ساختار زیرین آن (عضله، تاندون، مفصل یا استخوان) تعریف شده است( 16). گاهی در زخم پای دیابتی قسمتی از پوست بیماران دیابتی از بین رفته و شما می توانید بافت زیرین آن را ببینید. این عارضه می تواند حتی پس از یک آسیب دیدگی خفیف نظیر قرار گرفتن پای برهنه بر روی یک سنگ کوچک هم ایجاد شود.

2-1- انواع زخم پای دیابتی:

زخم های پا را از نظر عمق زخم به 3 درجه تقیسم بندی می کنند.

2-1-1- درجه 1:

زخم های درجه 1 کاملا سطحی بوده و بدون نفوذ به قسمت عمیق تر از درم می باشند.

2-1-2- درجه 2:

زخم های درجه 2 عمیق می باشد و به ناحیه ی زیر درم و ساختار زیر جلدی (شامل عضله و تاندون) نفوذ می کند.

2-1-3- درجه 3:

زخم های درجه 3 تمام لایه های بعدی پا شامل استخوان و یا مفاصل (استخوان باز و ..) را نیز درگیر می کند. (16)

در برخی موارد، زخم پای دیابتی بدتر شده و به شدت عفونت می کند و التیام نمی یابد. به مرور این عفونت گسترش پیدا کرده و به مفاصل و استخوان های مجاور سرایت می کند. در این حالت درمان زخم پای دیابتی حتی با مصرف طولانی مدت آنتی بیوتیک هم دشوار می باشد و تنها راه حل پزشکان، جراحی قسمت عفونی شده و برداشت آن از اندام مربوطه می باشد.

2-2- چگونگی جلوگیری از زخم پای دیابتی:

اين زخم ها سرعت بهبودي كمي داشته و شيوه زندگي، فعاليتهاي اجتماعي، سلامت و كيفيت زندگي بيماران و مراقبان آنها را مختل می کند. همچنین باعث افزايش هزينه هاي پزشكي و پرستاري مي شود. برخي از مطالعات تاكيد مي كنند كه رفتارهای مراقبتی از پا و روش های پیشگیرانه تاثير عمده اي بر پيش گیری از زخم هاي پا دارد و می تواند مشکلات پا را به تعویق بیاندازد (1، 9 و15).

از جمله روش های پیشگیرانه: ( این دستورالعمل ها باید جهت مراقبت از بیمار دیابتی به بیمار و خوانواده آنها داده شود)

هر روز پاهای خود را بررسی نمایید، به پوست خود توجه کنید، پاهای خود را نرم نگه دارید، جوراب و کفش مناسب بپوشید، هر روز پاهای خود را بشویید، ناخن های پا را کوتاه و صاف نگه دارید، از سنگ پامیک یا ساینده های مشابه برای کف پا استفاده کنید (7) و در نهایت بیماری دیابت خود را کنترل کنید (رژیم غذایی، انسولین، ورزش و... ) (12و15).

2-3- اقدامات درمانی

برای جلوگیری از عفونت زخم دیابتی و تسریع بهبود آن باید چند کار را انجام دهید:

1- بسرعت درمان زخم را آغاز کنید: اگر بعد از جراحت و ایجاد زخم میکروب روی پوست بنشیند حتی اگر زخم بسیار کوچک هم باشد عفونت می کند.

2- زخم را تمیز کنید: زخم ایجاد شده را زیر آب بشویید تا آلودگی آن از بین برود. از صابون، آب اکسیژنه یا بتادین برای شستن و تمیز کردن زخم استفاده نکنید زیرا باعث سوزش زخم می شوند. کمی پماد آنتی بیوتیک روی زخم خود بمالید تا عفونت نکند و روی زخم را با گاز استریل، چسب زخم یا پانسمان تمیز بپوشانید. هر روز پانسمان خود را تعویض کنید و اطراف زخم را با صابون بشویید.

3- نزد پزشک بروید: پزشک با معاینه زخم کوچک پوستی از ایجاد مشکلات جدی و خطرناک بعد از آن جلوگیری می کند.

4- روی زخم فشار نیاورید: اگر زخم زیر پا ایجاد شده است تا حد امکان از وارد آمدن فشار به این قسمت جلوگیری کنید تا زخم بهبود یابد. زیرا پای بیماران دیابتی زیاد دچار تاول ، پینه و زخم می شود.

بهبود زخم یک پروسه پیچیده است که در پاسخ به آسیب ایجاد می گردد. پاسخ به آسیب با فعالیت یکپارچه ی بافت های مختلف در ناحیه آسیب دیده آغاز و شامل فرآیند هموستازی، التهاب، تکثیر سلولی و بازسازی است. این فرآیند ها با یکدیگر هم پوشانی دارند و نیاز به تلاش مشترک بافت های مختلف می باشد و شامل تجمع پلاکت ها، لخته شدن خون، تشکیل فیبرین ها، پاسخ التهابی به آسیب و... است (11). چنانچه به دیابت مبتلا هستید نباید از زخم های کوچک و سطحی چشم پوشی کنید زیرا حتی همین زخم ها احتیاج به مراقبت های پزشکی دارند. ایجاد این نوع جراحت ها در افراد عادی مسئله کوچکی است اما اگر به دیابت مبتلا هستید حتما برای درمان آن باید اقدام کنید و اگر از چگونگی مراقبت از زخم های کوچک مطلع باشید از ایجاد عفونت در محل جراحت جلوگیری خواهید کرد. از آنجایی که زخم بیماران دیابتی معمولا روند طبیعی درمان را به خوبی طی نمی کند و التهاب زخم به طور غیر طبیعی افزایش می یابد، میزان تکثیر و رشد باکتری ها بیشتر شده و به مرور توانایی طبیعی بدن برای بازسازی و ترمیم زخم کاهش می یابد (14). بنابراین درمان صحیح و به موقع در این بیماران حائز اهمیت است. از طرفی جلوگیری از قطع عضو نه تنها برای بیمار دیابتی بلکه برای جامعه از لحاظ منافع مستقیم و غیر مستقیم اقتصادی اهمیت ویژ ای دارد (12). قطع عضو سیاه شده بیمار دیابتی در اثر عفونت، درمان قطعی این عارضه نمی باشد و با قطع عضو سیاه شده، عفونت به طور کامل از بدن بیمار تخلیه نمی شود. عفونت نه تنها در موضع سیاه شده بلکه در قسمت بالای این عضو نیز پراکنده شده است. در نتیجه قطع عضو نمی تواند منجر به درمان و بهبودی فرد گردد . برای درمان قطعی این زخم ها بهترین راه بیرون کشیدن تمامی عفونت از بدن بیمار و عضو زخم شده، بدون استفاده از تیغ جراحی و یا تجویز آنتی بیوتیک می باشد.

با توجه به اهمیت موارد گفته شده و عوارض مصرف داروهای شیمیایی و همچنین هزینه ی بالای درمان، یافتن دارویی با حداقل عوارض جانبی و مقرون به صرفه ضروری است (14). درمان قطعی و تضمینی این

افراد با کرم الیو و هانی نیکا امکان پذیر می باشد که بر اساس دستور قرآن مجید، احادیث معتبر و کتب مرجع طب سنتی ساخته شده است. کرم الیو و هانی نیکا با نوآوری جدید به شماره 79378 در تاریخ 1392/2/14 ثبت اختراع گردیده است. این کرم بدون به کار گیری تیغ جراحی تمامی عفونت را از موضع زخم و پیرامون آن بیرون کشیده، عضو را عاری از عفونت می کند، جریان خون را به حالت عادی بر می گرداند و سپس ترمیم زخم را انجام می دهد.

1- برخی ترکیبات موجود در کرم الیو و هانی نیکا موثر بر درمان دیابت

1-1- عسل:

عسل يك تركيب غذايي است كه از شهد گلها و توسط زنبور عسل ساخته مي شود. عسل طبيعي نيمه شفاف بوده و هر چه پر رنگ تر باشد طعم آن سنگين تر و بهتر است . شهد گلها با آنزيم مخصوصي كه در بزاق دهان زنبورعسل وجود دارد تركيب شده و طي يك فرايند شيميايي تبديل به عسل مي گردد. بعد از ذخيره عسل در كندو، زنبورها با بال زدن­هاي خود كار تهويه را انجام مي دهند و موجب مي شوند رطوبت بيش از اندازه آن از بين رفته و آماده مصرف گردد (5 و 19). عسل یک مخلوط اشباع از فروکتوز ( 38 %)، گلوکز ( 31%)، مالتوز، ساکارز و دیگر کربوهیدرات ها می باشد و آب کمی براي رشد در اختیار میکروارگانیسم هاي بیماري زا قرار می دهد. از طرف دیگر عسل به علت PHاسیدی معادل 2/3 تا 5/4 خاصیت ضد باکتریایی دارد (17 و 19). از زمان های قدیم عسل جایگاه مهمی در طب سنتی به عنوان دارو داشته و کاربردهای بیشماری از این ماده ذکر شده است (19). خصوصیات منحصر به فرد عسل که نقشی اساسی در اثر بخشی کرم نیکا به عهده دارد، به دلیل وجود ویتامین های E-C-B6-B2-A می باشد.گزارشات مختلف نشان می دهد که عسل دارای خاصیت ضد التهابی، آنتی اکسیدانی و خواص ضد میکروبی است (14).

1-2- روغن زیتون:

یکی از ترکیبات اصلی روغن های گیاهی اسید چرب است. روغن زیتون حاوی مقادیر زیادی اسید چرب غیر اشباع می باشد و فراوان ترین اسید چرب غیر اشباع موجود در روغن زیتون اولئیک اسید است. ترکیبات شیمیایی اصلی روغن زیتون شامل: اولئیک اسید، ترکیبات فنلی، توکوفرول ها، اسکوالن و بتاکاروتن می باشد. همچنین برخی ترکیبات فنلی موجود در روغن زیتون شامل: تیروزول، هیدروکسی تیروزول و اولئوروپین است. یکی از مزایای اسید های چرب غیر اشباع فعالیت ضد باکتریایی آنهاست که به طور بالقوه ای از زخم در مقابل آلودگی محافظت می کنند. همچنین ترکیبات فنلی روغن زیتون دارای خواص آنتی اکسیدانی، ضد میکروبی، ضد سرطان، ضد التهابی، ضد تجمع پلاکت و ضد فشار خون می باشند (8 ، 10 و 14).

1-3- بره موم:

بره موم (پروپولیس) یک ماده صمغی طبیعی است که حاصل رزین های گیاهی می باشد. این ماده توسط زنبور عسل از گیاهان مختلف جمع آوری شده و ترکیبات شیمیایی آن از لحاظ کیفی و کمی متفاوت بوده و وابسته به گیاهان ناحیه می باشد. بره موم حاوی مواد مغذی بسیاری از جمله برخی مواد انرژی زا و پروتئین های فراوان است. به طور کلی بره موم از 30% موم،50% صمغ، 10% چربی های ضروری، مواد آروماتیک و مواد معطر گیاهی و 5% پولن تشکیل شده است. این ماده دارای اثرات ضد میکروبی و ضد قارچی­ست که سیستم ایمنی بدن را تحریک می کند ( 3 و 13).

2- آثار فارماکولوژیکی و مکانیسم اثر مواد و ترکیبات معرفی شده

2-1- مکانسیم اثر عسل:

در کرم الیو و هانی نیکا از عسل ارگانیک 100 درصد طبیعی استفاده شده است که دارای خاصیت ضد عفونی کنندگی می باشد. عسل با داشتن خاصیت اسیدی موجب از بین رفتن باکتری ها شده و بنابراین مقاومت میکروبی حاصل از مصرف آنتی بیوتیک ها در مورد عسل پیش نمی آید. عسل نه تنها عفونت زخم را برطرف می کند، بلکه از عفونت مجدد ممانعت کرده و بافت های مرده را نیز از بین می برد. عسل با ایجاد رطوبت مناسب در ناحیه زخم، به سلول های اپیدرمی اجازه مهاجرت داده و به آنها در دریافت مواد غذایی و تغذیه بهتر کمک می کند، در نتیجه منجر به بهبود فعالیت های بافتی و تسریع روند ترمیم زخم می شود. از طرفی عسل موجود در این کرم در تماس با رطوبت بدن آنزیم گلوکز اکسیداز خود را به آرامی آزاد کرده و مقدار زیادی ماده ضد عفونی کننده قوی به نام پراکسید هیدروژن H2O2 آزاد می کند که بدون صدمه به عضو آسیب دیده باکتری ها را از بین می برد. برخی از مطالعات نشان داده اند که عسل می تواند منجر به تنظیم فرایند رونویسی برخی ژن های دخیل در روند ترمیم زخم شود (14). عسل با خاصیت ضد التهابی خود از شدت ورم کاسته و آثار به جا مانده بر روی پوست را به حداقل می رساند. همچنین این ترکیب با ایجاد لایه ای با رطوبت مناسب در ناحیه زخم به تعویض راحت پانسمان کمک می کند.

2-2- مکانیسم اثر روغن زیتون:

عامل موثر دیگر در اثر بخشی کرم الیو و هانی نیکا روغن زیتون کاملا ارگانیک است که به دلیل به دلیل دارا بودن ویتامین­های E، A، K و 6B و اسید های چرب سلامتی، شادابی، رطوبت و نرمی پوست را تامین می کند و همچنین موجب کاهش درد و التهاب می‌گردد. رادیکال های آزاد منجر به آسیب رساندن به ماکرومولکول ها می شوند. به نظر می رسد روغن زیتون دارای خواص آنتی اکسیدانی می باشد و علاوه بر خنثی سازی رادیکال های آزاد در ناحیه زخم، از ایجاد رادیکال های آزاد جدید جلوگیری می کند (14). عسل در ترکیب با روغن زیتون ترکیبی معجزه آسا برای رفع مشکلات پوستی ایجاد می کند، که این امر در کرم الیو و هانی نیکا تحقق یافته است.

2-3- مکانیسم اثر بره موم:

بره موم دارای اثرات ضد عفونی کننده، ضد میکروبی، آنتی اکسیدانی، ضد انعقادی و فعالیت ضد توموری می باشد. به طور سنتی اثرات بره موم در درمان عفونت ها و بهبود زخم ها و سوختگی ها اثبات شده است (14). این ماده علاوه بر مقابله با میکروارگانیسم های عفونی کننده زخم، نقش محافظت کننده زخم و تاثیر گذار برکلاژن سازی بافت آسیب دیده را نیز ایفا می کند.

3- نتیجه گیری کلی:

بهبود زخم شامل یک سری رویدادهای مشخص است که با تکمیل فرآیندهای بیولوژیکی دوره درمان، صورت می گیرد. این رویدادها بافت آسیب دیده را بازسازی کرده و سعی می کنند که وضعیت بافت را به حالت طبیعی بازگردانند. واکنش طبیعی یک موجود زنده بازسازی زخم در کوتاه ترین زمان ممکن و ایجاد مجدد ساختار طبیعی بافت می باشد (14). زخم های دیابتی از عوارض رایج دیابت می باشند که در این زخم ها روند درمان به طور طبیعی صورت نمی گیرد. معمولا گانگرن ایجاد شده و بافت

نکروز شده روز به روز بیشتر ملتهب و بر میزان عفونت آن افزوده می شود. بسیاری از داروهای شیمیایی مورد استفاده برای درمان زخم های دیابتی به دلیل هزینه ی بالا مقرون به صرفه نمی باشند. از طرفی با طولانی شدن دوره درمان و پانسمان زخم بار مالی قابل توجهی برای فرد و سیستم درمانی ایجاد می شود (14)، که علاوه بر تقبل این هزینه ها از سوی بیمار و خانواده فرد بهبودی کامل صورت نگرفته و گاها حتی در نهایت عضو نکروز شده (اغلب در اندام تحتانی پاها این اتفاق می افتد) قطع می گردد. بنابراین یافتن دارویی که بتواند با کمترین هزینه بیشترین عملکرد را داشته باشد ضروری است.

گیاهان و بعضی از ترکیبات طبیعی از زمان های قدیم به عنوان دارو جهت درمان زخم ها مورد استفاده قرار می گرفته اند. کرم الیو و هانی نیکا متشکل از مواد ارگانیک طبیعی از جمله عسل، روغن زیتون، بره موم و ...، علاوه بر کمک به ترمیم زخم های دیابتی از قطع عضو نکروز شده جلوگیری می کند. عسل موجود در این کرم در تماس با رطوبت بدن با آزاد سازی نوعی آنزیم بدون ایجاد آسیب بافتی موجب از بین بردن باکتری ها می‌شود. در ادامه با جذب مایعات و رساندن مواد مغذی به سلول های منطقه آسیب دیده موجب تسریع رشد سلولی شده و با کمک روغن زیتون موجود در محصول از خشکی موضع ممانعت می کند. خاصیت اسموتیک عسل باعث بوجود آمدن یک لایه مایع بین بافت ها و بانداژ شده که در هنگام جابجایی از ایجاد درد و آسیب مجدد سلول های جدید جلوگیری می کند. استفاده همزمان عسل با روغن زیتون و بره موم در کرم الیو و هانی نیکا منجر به ایجاد اثر هم افزایی مثبت در این ترکیبات شده و در نتیجه روند ترمیم زخم دیابتی را تسریع می کنند. همچنین به نظر می رسد اثرات مفید کرم الیو و هانی نیکا در بهبود زخم های دیابتی با فعالیت ضد التهابی، آنتی اکسیدانی و ضد میکروبی این کرم مرتبط می باشد.